Her çocuğun dil ve konuşma gelişimi farklıdır, ancak belirli gelişimsel dönüm noktalarını takip etmek önemlidir. Örneğin, 2 yaşındaki bir çocuk en az 50 kelime söyleyebilmeli ve basit iki kelimelik cümleler kurabilmelidir. Eğer çocuğunuz yaşıtlarından belirgin şekilde geri kalıyorsa veya 18-24 ay arası çok az kelime kullanıyorsa, bir dil ve konuşma terapistine başvurmak iyi bir fikir olabilir.

Her çocuğun gelişimi farklıdır ve terapideki ilerleme, çocuğun bireysel ihtiyaçlarına, terapiye katılımına ve uygulanan yönteme bağlıdır. Terapinin süresi hakkında kesin bir bilgi vermek yanıltıcı olur. Terapist, çocuğunuzun ihtiyacına göre bir program oluşturur ve süreç boyunca aileyi düzenli olarak bilgilendirir.

Evet, dil ve konuşma problemleri, çocuğun okulda okuma, yazma ve genel akademik performansını olumsuz etkileyebilir. Özellikle alıcı dil ve ifade edici dil becerileri akademik başarı için kritik öneme sahiptir. Erken müdahale, bu tür zorlukların üstesinden gelmeye ve çocuğun akademik gelişimini desteklemeye yardımcı olabilir.

Her çocuğun terapi süresi ve süreci birbirinden farklıdır. Çocuğun yaşına, bozukluğun türüne, terapiye ne kadar katılım sağlandığına ve evde yapılan çalışmalara göre değişkenlik gösterir. Terapi süreci sanılanın aksine düz bir yol değil engebeli bir yolculuktur.

İşitme, dil ve konuşma gelişiminde çok önemli bir faktördür. Eğer çocuğunuzun dil veya konuşma gelişiminde gecikme varsa, işitme testi yaptırmak önemli olabilir. İşitme kaybı, konuşma sorunlarına yol açabileceği için bu testi yaptırmak, sorunların kaynağını anlamak açısından faydalıdır.

Oyun, çocuklar için doğal bir öğrenme aracıdır ve dil gelişimini desteklemede çok etkilidir. Oyun ile beraber sunulan hedefler, çocuğun dil ve iletişim becerilerini geliştirmesine yardımcı olurken, aynı zamanda sosyal etkileşim ve problem çözme yeteneklerini de pekiştirir. Çocuğunuzun ilgi alanlarına göre yapılandırılmış oyun aktiviteleri, terapi sürecini daha eğlenceli ve verimli hale getirir.

Kekemeliğin kesin nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte genetik, nörolojik ve çevresel faktörlerin bir kombinasyonunun etkili olabileceği düşünülmektedir. Ailede kekemelik öyküsü olan çocukların kekemelik yaşama olasılığı daha yüksek olabilir. Stres ya da korku kekemeliği başlatmaz, ancak var olan kekemeliği tetikleyebilir.

Çocuğunuzla konuşurken sabırlı ve destekleyici olmanız önemlidir. Konuşmasını kesmemek, kelimelerini tamamlamamak ve ona zaman tanımak, rahat bir iletişim ortamı yaratır. Nasıl söylediğinden ziyade ne söylediğine odaklanmalısınız. Bu durumla ilgili kaygı ve endişe duyuyorsanız mutlaka bir dil ve konuşma terapistine başvurmalısınız.

Kekemeliği olan çocuklar, konuşmalarındaki zorluğu fark ederler. Bu durumun kekemelik olduğunu bilmeyebilirler fakat konuşmalarındaki akıcısızlıkların farkındadırlar. Çocuğunuz bu duruma karşı hayal kırıklığı ya da utanma hissediyorsa kısaca rahatsız oluyorsa mutlaka bir dil ve konuşma terapistine başvurmanız gerekir.